De populier heeft de wind in de rug want sinds een jaar of vijf stijgt de populariteit. Volgens populierenman in hart en nieren Jan Hendrickx dragen de grote CO2-binding, de snelle groei en de essentaksterfte bij aan deze trend.
Populierengek. Zo noemt kweker Jan Hendrickx zichzelf. En die titel zit de ervaren ondernemer als gegoten als je hem hoort praten over zijn kwekerij in het West-Brabantse Moerstraten. Daar waar op ruim 30 hectare zo’n 40 soorten staan.
Jaarlijks rooit Maatschap Hendrickx pakweg 90.000 bomen, een aantal dat groeit. Experimenteren met nieuwe rassen op nieuwe gronden doet hij op twee proefvelden. Want net als de markt, staat ook de ontwikkeling in populierenland niet stil.
Essentaksterfte
Staatsbosbeheer is een grote jongen als het de aanplant betreft. “Vooral de afgelopen vijf zes jaar zetten we daar meer bomen af. Zij zien de populier als ideale vervanger in door essentaksterfte aangetaste bosopstanden.”
Ook worden de afgelopen jaren veel ‘vergeten’ oude opstanden van waterschappen, provinciale landschappen, Rijkswaterstaat en particulieren alsnog geoogst waarna herplant volgt. “De populier doet het dus goed.”
De populariteit van de populier komt ook door de snelle groei, weet Hendrickx. “Dit maakt ze tot uitstekende binders van CO2, een belangrijke reden om meer bomen aan te planten.”
Groei blijft
Dit alles, en een aantrekkende export naar onder meer België, maakt dat de kweker weinig reden heeft tot klagen. “De groei is er voorlopig nog niet uit”, sluit hij af.